Piasek, woda, moda. Dawna Gdynia na plaży (29 obiektów)

Gdynia w okresie międzywojennym stanowiła „okno na świat” odrodzonej po 123 latach niepodległej Polski. Było to prężnie rozwijające się młode miasto, najnowocześniejszy port handlowy na Bałtyku, siedziba Marynarki Wojennej, a także modernistyczne budynki Śródmieścia. Gdynia była także modnym kierunkiem polskich letników.

Na początku XX w., na terenach współcześnie należących do Gdyni, linia brzegowa wraz z plażą ciągnęła się od Kępy Oksywskiej po Kolibki. Na tym obszarze już od końca XIX w. zaczęły powstawać letniska nadmorskie z łazienkami kąpielowymi na plaży, drewnianymi pomostami, restauracjami i miejscami noclegowymi w pensjonatach. Najpierw powstało letnisko przy ujściu rzeki Kaczej w Orłowie, następnie w 1904 r. w Gdyni.

Kiedy w 1921 r. rozpoczęto budowę portu w Gdyni, odcinek plaży przeznaczony do rekreacji stopniowo zaczął się kurczyć. Jednak infrastruktura turystyczna rozwijała się wraz z miastem i rosnącym zainteresowaniem ludności polskiej, wybierającej Gdynię jako miejsce letniego wypoczynku.

Dzięki zachowanym zdjęciom krajoznawczym, pocztówkowym, ale przede wszystkim fotograficznym pamiątkom rodzinnym możemy dziś poznać modę plażową panującą w tamtym czasie, a także dowiedzieć się o obyczajach i zabawach plażowych.

Kolekcja zdjęć „Piasek, woda, moda. Dawna Gdynia na plaży” to prezentacja obiektów z naszych zbiorów składających się na wyjątkową ekspozycję, którą prezentowaliśmy w Galerii Klif w 12.07.-31.08.2019 r.

Dariusz Małszycki